De raadstoel zwerft – deel 6
Rolf Verheijen, raadslid van het CDA
Dichtbij de mensen en met het hart bij Nederweert
Raadslid zijn betekent meebeslissen over de toekomst van Nederweert. Dat is belangrijk en geeft veel meer voldoening dan je misschien zou denken. Aan de hand van persoonlijke verhalen laten we de komende maanden zien wat het raadswerk in Nederweert zo uitdagend en de moeite waard maakt. In deze vijfde aflevering maken we kennis met Rolf Verheijen (48), al tien jaar raadslid voor het CDA.
Een kop koffie met de burgemeester zette hem twaalf jaar geleden op het spoor van de lokale politiek. Als vrijwilliger bij Centrummanagement Nederweert was Rolf Verheijen benieuwd hoe de gemeente de leefbaarheid van het centrum wilde versterken. “Gaandeweg dat gesprek met burgemeester Evers besefte ik dat ik als politicus ook zélf kon meebouwen aan die toekomst. Ik voel me betrokken bij Nederweert, wil niet alleen toekijken maar meedoen.”
Na een uitvoerige verkenning van het politieke landschap koos Rolf bewust voor het CDA. Op 14 juli 2015 werd hij geïnstalleerd als raadslid, als opvolger van de plotseling overleden Frans Kurstjens. Sindsdien staat hij onafgebroken mee aan het roer van de gemeente Nederweert.
Gevoelsmens
Toch kennen de meeste mensen hem niet als politicus. Rolf is en blijft op de eerste plaats een gemeenschapsdier. Hij is dáár waar het gebeurt en waar de mensen zijn. Maatschappelijk betrokken en met gevoel voor humor staat de Nederweertenaar klaar om te helpen. Hij bouwde mee aan evenementen, was jarenlang spreekstalmeester bij V.V. De Pinmaekers en de drijvende kracht achter Raadpop. Tegenwoordig is Rolf medevoorzitter van Merefeldia, verwelkomt hij Sinterklaas tijdens zijn jaarlijkse intocht en zit hij in de medezeggenschapsraad van basisschool De Kerneel. “Ik ben een gevoelsmens. Maak keuzes met mijn hart. Als ik iets leuk vind, dan doe ik het. Het contact met mensen, samen iets moois neerzetten voor Nederweert, dat geeft me energie. Daar geniet ik van.”
Ook ‘nee’ is een antwoord
Die laagdrempeligheid tekent hem ook als raadslid. Inwoners en verenigingen benaderen hem met de meest uiteenlopende vragen of problemen. Van kleine ergernissen tot grotere kwesties, Rolf heeft aandacht voor iedereen. “Samen bekijken we of we het kunnen oplossen. Daarbij is ‘nee’ ook een antwoord. Ik ga niet iets beloven wat ik niet kan waarmaken. Ook tijdens de raadsvergaderingen blijf ik dicht bij mezelf. Ik ben gevoelig voor goede argumenten, maar mijn principes verloochen ik niet.”
Luisteren en absorberen
De vaardigheden die hij als raadslid heeft opgedaan, komen ook in zijn dagelijks leven van pas. “Tien jaar geleden had ik nog de neiging om op alles en iedereen te reageren. Ik had direct mijn woordje klaar. Gaandeweg heb ik geleerd om eerst goed te luisteren. Ik inventariseer en absorbeer nu wat er gebeurt en geef daarna pas mijn mening. Daardoor zijn mijn standpunten beter onderbouwd. Verder heb ik geleerd dat een besluit pas definitief is als de hamer is gevallen. Zolang de stemmen niet zijn geteld, kan er nog van alles gebeuren. In het begin had ik daar moeite mee, maar inmiddels weet ik: het hoort erbij. Politiek is een serieuze aangelegenheid, maar ook een spel van geven, nemen en elkaar iets gunnen.”
‘Het mag gerust knallen’
Wat Rolf betreft kan het debat in de gemeenteraad wel wat meer vuurwerk gebruiken. “Ik vind dat we als fracties vaak te lief zijn voor elkaar. Coalitie en oppositie hoeven het niet altijd eens te zijn, het mag gerust knallen. Juist door tegenargumenten blijven we scherp en nemen we betere besluiten. Ik hou van een stevig debat, zolang het maar op de inhoud is. Zodra de raadsvergadering is afgelopen, lopen we als collega’s weer door dezelfde deur naar buiten. Zo hoort het te gaan.”
Trots op Nederweert
Binnen zijn fractie maakt hij zich vooral sterk voor woningbouw en leefbare kernen met een bloeiend verenigingsleven. Rolf is vastbesloten om daarmee door te gaan. Sinds de geboorte van zijn kinderen Goof en Pom is zijn motivatie voor het raadswerk alleen maar sterker geworden. “Ik ben trots op Nederweert en wil dat de gemeente ook voor mijn kinderen een fijne en veilige plek blijft om te wonen, leven en sporten. Wat de toekomst brengt? Geen idee. Maar één ding staat vast: ik blijf me inzetten voor de gemeenschap.”
