Columns burgemeester Op de Laak

De afgelopen weken is van zes Nederweerter gemeenteraadsleden, een lid van elke politieke fractie in de gemeenteraad, een artikel en filmisch portret gemaakt met aandacht voor de persoonlijke drijfveren van deze politici. U heeft ze al kunnen zien in het Weekblaadje en de sociale media. Met raadstoel en al zwierven ze daarvoor door de gemeente. U leest het goed, de vergaderstoel mocht mee op tournee, naar buiten waar het echte leven zich afspeelt. Want niemand wordt politiek actief met als belangrijkste drijfveer de tijd in een vergaderzaal door te brengen. Begrijp me niet verkeerd, de Raadzaal en de formele vergadering die daar plaatsvindt is van belang voor een goede democratische besluitvorming, maar de voedingsbodem en het belang voor elk plan of initiatief wordt toch gevonden in de samenleving. Onze eigen leefomgeving. Daar realiseren we na raadsbesluiten onder meer nieuwe woonbuurten, veilige verkeersroutes, bedrijventerreinen waar ondernemers hun bedrijven kunnen vestigen en arbeidsplaatsen bieden en toekomstbestendige sportvoorzieningen en gemeenschapshuizen. Aan de beslissende klap met de voorzittershamer gaat een proces van beeldvorming en oordeelsvorming door de gemeenteraad vooraf die naast het bestuderen van de door vakbekwame medewerkers voorbereide voorstellen ook bestaat uit inspraakavonden, werkbezoeken en overleg met betrokkenen. En dan een besluit nemen dat het best past bij het algemeen belang van de gemeenschappen van Nederweert. 

Democratische besluiten binnen een systeem dat open staat voor iedereen en gevoelig is voor het humeur van de samenleving. Ga er maar aan staan. En hoe fijn is het dat er iedere keer weer mensen opstaan die zich in willen zetten voor hun leefomgeving, in verenigingen en dorpsraden en ook in de politiek. Voor de tweede keer organiseerden de buurgemeenten Nederweert en Weert de cursus Politiek actief voor betrokken inwoners, de intekenlijst was snel vol en er werd zelfs een wachtlijst geopend. Tevens deden enkele scholen voor primair onderwijs met groot enthousiasme mee aan de werkochtend “Democracity”, een spel waarin leerlingen gezamenlijk keuzes maken voor plannen in een fictieve leefwereld. Met een beperkt budget, argumenten voor en tegen en heuse stemmingen. Als vervolg gaan leerlingen van alle scholen in onze gemeente deelnemen aan de eerste officiële Kinderraad van de gemeente Nederweert. Een gezelschap van zevende- en achtste groepers die we uitdagen mee te denken en werken aan de toekomst, hun toekomst in onze mooie dorpen. En dat doen we natuurlijk in een officiële vergadering, het zogenaamde Limonadeoverleg, maar zeker ook buiten de deur. Om te beginnen met een bezoek aan de gouverneur in het Gouvernement in Maastricht, samen met kinderburgemeesters en kinderraden uit de hele provincie. 

Samen bepalen we het humeur van de samenleving, van mij mag dat best wat zonniger zo nu en dan.

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

In  de hal van het gemeentehuis staat dezer dagen onze Lambertustoren, opgebouwd uit ongeveer 8000 Lego-blokjes. Een eerbetoon aan de Rijksmonumentale Lambertustoren in het centrum van Nederweert. Sinds enkele jaren wordt de verjaardag van de kerktoren gevierd met een gezellig en verrassend Torenfeest, dit jaar overigens op woensdag 9 juli.

De toren heeft de eretitel “Wachter van de Peel”, een hoge plek waarvandaan men in vroeger tijden de omgeving goed in de gaten kon houden en gevaar buiten hield. Het is ook vandaag nog een herkenningspunt dat bijvoorbeeld na vakantie of al file-rijdend aan het eind van de werkdag, menigeen doet verzuchten: “fijn, we zijn weer thuis”.

We kunnen de 175 treden echter ook (denkbeeldig) beklimmen om op 41 meter hoogte aan de balustrade een 360 graden beeld te krijgen van onze omgeving en die buitenwereld te leren kennen. Om onze blik te verruimen, nieuwe kennis op te doen en samenwerkingen aan te gaan.

Heel letterlijk deden we dat recent door met onze Duitse partner, Gemeinde Schwalmtal, uit de Euregio samen te komen met vertegenwoordigers van onderwijs, cultuur, sport, ondernemers, politiek en horeca-gastvrijheid. We spraken over kansen voor samenwerking en legden steen voor steen een basis door samen het Lego-werk te bouwen. Praten en doen, sterk duo. 

Het computerontwerp voor het bouwwerk en de precieze vormgeving gebruikmakend van Lego, komt overigens uit het brein van Patrick, inwoner van Nederweert, Lego-fan, Tu/e afgestudeerd, Director of Engineering van bedrijf in Weert. Onze krachtige regio daarmee in een zin karakteriserend.

De Brainportregio, magneet voor innovatie en uitmuntend tech-onderwijs, tech-gerelateerde bedrijvigheid en mensen. Die mix vraagt om samenwerking en ruimte in de (verdere) regio. Ruimte wellicht voor uitstekend tech-onderwijs op meer praktisch niveau. Ruimte voor start-ups en bedrijven die gelieerd zijn aan de Brainport. Maak maar een rondje over onze bedrijventerreinen en ze zijn er. Ruimte ook om te wonen, in de groene, leefbare dorpen van onze gemeente bijvoorbeeld. Met buurgemeenten Weert en Cranendonck, Rissegroep en Werk.kom werken we aan een arbeidsmarkt waarin iedereen mee kan doen. Vanuit geheel Midden-Limburg zetten we gezamenlijk in op een krachtige mbo-onderwijsboulevard. En met de bijzondere Rijksbijdrage voor een woningbouwimpuls die we als relatief kleine gemeente tegemoet mochten zien, kunnen en moeten we een plus geven op de aantallen woningen die we in onze dorpen bouwen. Onze agrarische gemeente van dorpen is volop in ontwikkeling, rijk aan te koesteren bijzondere natuurgebieden en een groots buitengebied in transitie, met stoppende en omvormende boeren. 

De Gemeenteraad zet de verrekijker op om het toekomstscenario voor Nederweert hierop af te stemmen. Kijk je mee?

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Voor de 38^e keer is dit feestje, op 2 en 3 mei, het startschot van onze evenementenzomer. Op weilanden langs het kanaal zijn de muziektenten weer opgebouwd, drank koud gezet, backstage-voorzieningen gerealiseerd, inclusief de geavanceerde muntenwasstraat naar eigen ontwerp. Kassa’s, toiletten en fietsenstalling zijn geplaatst en de camping ingericht. Als de weersvoorspellingen er (weer) om vragen zijn er rijplaten tegen al te natte voeten. Alles wat een buitenfestival zo feestelijk en aantrekkelijk maakt is geregeld, tot en met een goede bak koffie en sinds dit jaar zelfs een heus VIP-arrangement. Op z’n Moulin Blues, want met beide voeten in de klei blijven is wel een handelsmerk. 

Tijdens de openingswoorden staan vele vrijwilligers in hun kersverse Moulin-Blues shirt bij de bar om, na een volle week keihard gewerkt te hebben aan de opbouw, nu even te proosten met een koud drankje. En dan samen twee dagen en nachten knallen voor en achter de schermen bij dit bijzondere blues feestje in Ospel. Goed om nog maar eens te benadrukken dat de hele organisatie wordt gedragen door vrijwilligers. Honderden vrijwilligers! Van de programmeurs die weer “all over the world “ de internationale blues- en rootstoppers van vandaag en morgen bereid hebben gevonden naar Ospel af te reizen. Het bestuur en de diverse coördinatoren van werkgroepen en ook de overige werkpaarden, die zich individueel, met vriendengroepen, hele families of leden van verenigingen gemeld hebben om diensten te draaien. Deze ode is er zeker ook een aan hen, de menskracht achter het festival. 

Over de ontstaansgeschiedenis is terecht met enige trots te lezen: “wat begon als een idee achter een glas bier in café de Prins in Ospel, groeide uit tot een van de grootste blues festivals in Nederland. Sinds 1986 klinkt het akkoordenschema van de blues over de Ospelse Peel. In de loop der jaren heeft het festival een dusdanige plaats in de Ospelse samenleving weten in te nemen dat het er onlosmakelijk mee verbonden is. Inmiddels is het piepkleine eendaagse festival uitgegroeid tot een volwassen tweedaags festival dat een terechte plek heeft veroverd tussen de belangrijkste blues festivals van Europa”. 

Tip: niet te missen deze 38^e editie, dus wat let je. 

Put on your red shoes and dance……

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Als deze uitgave van Weert magazine bij u in de bus landt, is de kans groot dat u de schmink net op het gezicht hebt, het hoedje in de hand en de munten op zak om samen met buren, vrienden, dorpsgenoten of de hele stad te gaan genieten van de drie dolste dagen van het jaar. De Limburgse vastelaovendj! Op vrijdagmiddag trekken kinderen in een bonte scholenoptocht door de straten. Creatieve pakjes, zelfgebouwde wagens, dansjes en liedjes, ze zijn het startsein voor een lang weekend festiviteiten voor jong en oud. 

Als de stoet aan verzorgingshuis Sint Joseph in het dorp voorbij trekt, staan goed ingepakte ouderen enthousiast mee te klappen of zingen aan de stoeprand en zwaaien anderen enthousiast van achter de ramen de kinderen toe. Het is begonnen! Zaterdag worden jeugdprinsen en de grote prinsen met hun gezelschap feestelijk ontvangen in het gemeentehuis waar ze, na nog eens krachtig hun devies ten gehore te hebben gebracht, met de zware last van de sleutel van de gemeente naar eigen dorp vertrekken. Vanaf dat moment is voor de burgemeester de vastelaovendj ook begonnen, drie dagen is de macht verlegd van gemeentebestuur naar de raad van elf, het prinsenpaar en hun adjudanten. 

De optochten, het verkleden, de vastelaovendj-liedjes zijn bedoeld om op een ludieke manier te zeggen wat je van iets of iemand vindt. Het ventiel even open te zetten. Van oudsher was de gedachte dat na die drie dagen de normale orde was hersteld en (voor katholieken) de vastentijd begon. Anno 2025 hebben we misschien wel te maken met een andere omkering. We zeggen 362 dagen zonder schmink of pekske wat we van iets of iemand vinden, het ventiel staat altijd open en tijdens de vastelaovendj zingen we prachtige, weemoedige liedjes, genieten we van elkaars gezelschap, voelen we een bijzondere verbondenheid met onze buren, maken we tijd voor onze vrienden en zijn we trots op onze dorpen. 

Het feit dat vaak met een traantje op dinsdagavond de vastelaovendj-tijd afgesloten wordt vind ik een teken van hoop en vertrouwen. De hoop dat het warme gevoel van saamhorigheid iets is wat we willen koesteren en niet los willen laten en het vertrouwen dat velen van ons dat ook daadwerkelijk doen in die 362 andere dagen. Het bewijs wordt geleverd in de vele vrijwillige verenigingsactiviteiten, burenhulp, de mooie evenementen en zeker ook de vele vrijwilligers die over een half jaar alweer druk zijn met de geest van vastelaovendj die natuurlijk sowieso vanaf de elfde van de elfde alweer hoogtij viert. Vastelaovendj same, het hele jaar! 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

December 2024, traditiegetrouw branden 363 kaarsjes op kerstavond bij alle graven van gevallen militairen op het Brits Oorlogskerkhof in Nederweert. Voor veel adoptanten van de graven, o.a. families uit het Verenigd Koninkrijk, gezinnen uit onze gemeente of de regio, kinderen van de plaatselijke scholen een vast moment om even samen te komen bij het geadopteerde graf en het kaarsje te ontsteken. Een stille, mooie start van de kerstdagen thuis met familie en vrienden. 

Afgelopen jaar herdachten we samen dat het 80 jaar geleden was dat de vaak heel jonge militairen ons land bevrijdden na de Tweede Wereldoorlog. Een eerste kerst in herwonnen vrijheid, waarvoor zij hun leven lieten. Dat kunnen we na de mooie herdenkingen die we afgelopen maand samen hielden thuis bij de lichtjes in de kerstboom nog eens overdenken. Vrijheid, vrede maken. Kinderen van groep 7 en 8 spraken er met mij en generaal b.d. Van Loon over. Vrede maken begint bij mensen die stoppen met oorlog, stoppen met haat zaaien, pesten. Mensen die elkaar ruimte geven en respecteren. De kinderen maakten het duidelijk en “licht”. 

Die lichtheid wens ik ons voor de nabije toekomst. Misschien komen we samen bij een van de maar liefst 32 buurtkerstbomen die dit jaar in de dorpen van Nederweert opgezet en versierd worden. Op al die plekken komen buurtbewoners in actie, om de gigantische boom bij de gemeente op te halen, er versiering en sfeervolle lichtjes in te hangen en er als buurt elkaar treffen. Een mooie traditie! 

Een jaar bijna voorbij en een volgend op de stoep van onze krachtige dorpen, met gemeenschappen die de schouders zetten onder de leefbaarheid van hun dorp. Samen feestvieren en rouwen, activiteiten organiseren, waar jonge mensen ondernemingen starten, ondernemers in het buitengebied grote keuzes maken, vakantiegangers warm worden ontvangen, woningen gebouwd worden voor eigen jeugd en ouderen en voor anderen die de ruimte, de rust en onze mooie natuur waarderen. We denken daar niet lichtjes over en zetten samen graag een stip op de horizon naar Nederweert 2050. Voor nu fijne feestdagen!     

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Ons Limburgs Jeugdfonds Sport & Cultuur bestaat 20 jaar, alle reden voor een mooie bijeenkomst in het Gouvernement. Skatende jongeren op het voorterrein, jonge stadsdichter uit Weert bracht spoken word en een lezing over het serieuze belang van kunst, cultuur en sport. Gewoon mogelijk maken is de leuze waarmee we met het Jeugdfonds ouders en kinderen erop attent maken dat financiële hindernissen het meedoen aan cultuur en sport niet in de weg hoeven te staan. Het fonds helpt mogelijk maken. Ruim zevenduizend kinderen doen in onze provincie met een financieel steuntje in de rug mee bij sportverenigingen, dans, theater en kunst. Dat is veel en tegelijkertijd ongeveer de helft van alle Limburgse kinderen in armoede. Alle reden dus om de mogelijkheden van het fonds, of beter nog het belang van plezier in sport, cultuur onder de aandacht te brengen. 

Wetenschapsjournalist Mieras hield de zaal voor dat het oude opvoed-adagium: “eerst huiswerk en dan spelen” beter omgedraaid kan worden. Ook stilzitten en mondje dicht zijn niet de beste adviezen om gezond op te groeien. Samenspeelplekken, hinkelend een nieuwe taal leren zijn dat veel meer. Spelen en bewegen maakt wijs…en gelukkig. Heel fijn dus dat daar, naast een bloeiend en divers verenigingsleven, in onze woonbuurten en bedrijventerreinen aandacht voor is. Vaker speelaanleidingen dan wipkippen, (lunch)beweegroutes voor jong en oud, het uitnodigende podiumpje in het Kanaalpark en de natuur dichtbij. 

Op Burendag streden diverse buurten om de eretitel “gezelligste straat”. Naast veel plezier kwamen daarbij ook de burenhulp en handige handjes-app naar voren. Ouders treffen elkaar in deze buurten eenvoudig via de spelende kinderen. Als ze dat blijven doen kunnen ze ook, naar voorbeeld van Jeremy Kreefft, tips uitwisselen voor de (social media) opvoeding van hun puberende zoon of dochter. In “de week van de veiligheid” sprak deze medewerker van het Centrum voor Jeugd en Gezin, in een goedgevulde raadzaal moeders en vaders van pubers toe. Met verve vertelde hij dat pubers ons veel kunnen leren over de mogelijkheden van de digitale platforms. Wees liefdevol nieuwsgierig want de boodschap is ook dat het puberbrein niet ingesteld is op vooruit denken en consequenties overzien. Het is niet anders, ouders staan aan de lat om grenzen te stellen en daarover duidelijk te zijn. Geen lichte taak. Ik kan me voorstellen dat het dan ook helpt als de puber in huis met veel plezier zijn energie kwijt kan en leert van sport, muziek, dans of theater. 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Daar zaten we, op de bankjes die omgekeerd gisteren nog dienst deden als evenwichtsbalk in de gymles. Vol bewondering keken we naar het echtpaar dat zwierig een ingewikkelde dans voordeed. Daarna waren wij aan de beurt. Jongens en meiden van de zesde klas die op deze zaterdagmiddag een eerste dansles kregen. “Vast” dansen welteverstaan. Om allerlei redenen heel spannend. De dans, de les, het vast dansen met een mannelijke dorpsgenoot. Het dorpshuis in mijn geboortedorp stond letterlijk en figuurlijk in het hart van het dorp. Jeugdwerk, kienen, Vastelaovendj, afscheidsdiensten, peutergym, creatieve cursussen, toneel, concerten, alles en iedereen kwam samen in het dorpshuis. Via mijn huidige vrijwilligerswerk bij de Vereniging Kleine Kernen Limburg (VKKL) zie ik hoe in de hele provincie dorpshuizen, buurthuizen, gemeenschapshuizen in de huidige tijd die belangrijke sociale positie hooghouden. Op een nieuwe manier en met heel veel kracht vanuit de gemeenschap.

Waar vroeger kerk, café en dorpshuis een krachtige en vanzelfsprekende driehoek vormden, is het dorpshuis/gemeenschapshuis de plek waar een diversiteit aan functies voor en door inwoners, de mensen verbindt en zich daarmee nu onderscheidt van de eerste twee, waar we inmiddels toch vaker als gelegenheidsbezoeker of als consument gebruik van maken. De kerk, het kerkgebouw met zijn kwaliteit als cultureel en architectonisch erfgoed, heeft zeker in kleinere gemeenschappen, de kracht van het dorp nodig om van waarde te blijven in het dorp. Het dorpscafé heeft in deze tijd ook de meeste kans van slagen als het een ontmoetingsplek is voor de dorpsbewoners en als een tweede huiskamer ervaren wordt. 

Ook in de dorpen van Nederweert en onze regio, zijn gemeenschapshuizen het middel voor inwoners om samen activiteiten te ontplooien, elkaar te ontmoeten, creativiteit te ontplooien en elkaar te hulp te zijn. De kracht van de gemeenschap maakt het gemeenschapshuis tot het kloppend hart van het dorp. En dat kan er dus in elk dorp anders uitzien. Van de florerende ruilbieb in de Pestoeërskoel in Leveroy, tot het line-dansen in de Kerkvoorziening in Budschop, Bonte Vastelaovendj-avonden in de Reigershorst in Nederweert-Eind, vrijwilligers die heerlijke maaltijden serveren in eetpunten in bijna alle dorpen en dus ook bij Gasthuys de Peel in Ospeldijk en de Haazehoof in Ospel, nabijheid van cursussen in kunst en cultuur zodat iedereen van jong tot oud daar eenvoudig toegang toe heeft. 

Van ouderen in onze dorpen hoor ik hoe waardevol de ontmoeting in het gemeenschapshuis is in hun dagelijks leven in het dorp. Belangrijk voor kwaliteit van leven. Eigenheid, eigenaarschap, het besef dat de gemeenschap het gemeenschapshuis mag, nee, moet maken! De overheid kan mee mogelijk maken, maar alleen ter ondersteuning van de eigen kracht van gemeenschappen. De Pinnenhof in Nederweert staat voor de volgende stap, het oude huis was op en het dorp is opgestaan om een passend onderkomen voor de volgende tientallen jaren voor te bereiden. Gebruikers hebben zich massaal gemeld, een nieuw vrijwillig bestuur is gevormd, de ver/nieuwbouw wordt voorbereid, de overheid financiert mee en een hele mooie gift van scheidend directeur Ruud Koppens van lokaal gevestigd bedrijf ETF onderstreept het belang dat we mogen hechten aan deze huizen van de gemeenschap. Dat was al zo in de jaren zeventig van de vorige eeuw en zal mijns inziens tot in lengte van jaren kunnen en moeten blijven, op een eigen manier en altijd vanuit de kracht van de gemeenschap. 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Wie met hoofd en handen kan werken en in de regio Nederweert woont, heeft dubbel geluk. Vanwege het prettig wonen, met winkels, restaurants, sportvoorzieningen en natuurgebieden in de directe nabijheid. En daarnaast de onmetelijke mogelijkheden om aan de slag te gaan bij een van de vele bedrijven die Nederweert rijk is. Achter de imposante gevels van bedrijven gaat een wondere wereld schuil van familieverhalen, uitvinderswerk, ambacht en innovatieve technologie. De moeite waard om te ontdekken. 

Met gemeenteraad en college bezoeken we graag ondernemers op locatie. En dat is altijd even verrassend als verhelderend. De grootste LEGO-webshop van Europa verstuurt dagelijks pakketjes onderdelen naar fanatieke bouwers over de hele wereld. Afzender Pannenweg Nederweert. Professionele en persoonlijke zorg in knie- en heupprotheses wordt door mensen uit het hele land gevonden bij ons in Budschop. Met onze Duitse partnergemeente Schwalmtal keken we in de keuken van een belangrijk leverancier van de gekleurde eitjes die het jaar rond en zeker ook met Pasen erg in trek zijn. (NB: net een doosje gekocht als steun voor de plaatselijke voetbalclub). 

De bedrijvigheid in Nederweert is zeer divers, opvallend is het grote aandeel MKB in de technische ontwikkel- en maakindustrie. En die prachtige sector zal mensen die met hoofd en handen kunnen werken van harte verwelkomen. Voor je het weet ben je medewerker bij een wereldspeler in kaassnijmachines of zie je een door jou gebouwde ‘ride’ in attractieparken over de hele wereld.

Wie techniek kiest, kiest slim. Je hoeft dan ’s morgens niet in de file aan te sluiten, je werkplek kan om de hoek liggen. Ik had met mijn collega’s het genoegen enthousiaste lokale ondernemers te horen spreken over deze kansen in de techniek, ga ook eens bij ze langs of google ze op de website van Keyport. Leerlingen die meededen aan activiteiten van ‘Regio in je rugzak’ of experimenteerden in het Spark Tech Lab weten het al. Techniek is te gek. En het allerbeste nieuws is; er zijn genoeg mooie bedrijven in de regio voor mensen met alle opleidingsniveaus. Wat let je? 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Het is zover, als liefhebber van het carnavalsfeest heb je het kostuum inmiddels uit de mottenballen gehaald, gecheckt of hoed en pruik nog intact zijn en de nieuwste liedjes opgezocht om vanaf het begin mee te kunnen zingen. Afgelopen vrijdagmiddag zette je misschien al met collega’s van het werk de eerste stapjes in het feestgedruis, en dit weekend sta je langs de route om de optocht te bewonderen en na feest, veel feest, zing je dinsdagavond een beetje weemoedig mee met “straks is het weer Aswoensdag”. Je bent een echte Vastelaovendj-vierder, drie dolle dagen van “lol en plezeer” zijn een jaarlijks ritueel waar je naar uitkijkt. 

Met deze beschrijving hebben we het profiel van een hele grote groep Limburgers (en vooruit) ook Brabanders te pakken. Genietend van het immaterieel cultureel erfgoed dat Vastelaovendj is. Heerlijk. Vandaag zet ik echter graag de Vastelaovendj-gek van de buitencategorie in het zonnetje, bij wie het rood, geel en groen door de aderen stroomt en die maanden actief aan de slag is geweest. Aan de slag met het schrijven van een Vastelaovendj-liedje of een mogelijk prijswinnende buut, het bedenken van een gardedans voor de dansmarietjes, een act voor de bonte avond, het kiezen van een Prins en dat uiterst geheim houden, de boerenbruiloft organiseren, een wagen bouwen of kleding maken voor alle vrienden die als groep meedoen aan de optocht, fondswerving organiseren voor nieuwe pakjes voor de jeugdcarnaval. 

Op zolderkamers, in ateliers, in loodsen en gemeenschapshuizen is maandenlang noeste arbeid verricht om het seizoen vanaf de elfde van de elfde tot en met het “hieringschelle” voor te bereiden. Honderden mensen van jong tot oud, alleen of in een groep maken Vastelaovendj mogelijk. Van hun creativiteit, ambacht en bloed, zweet en tranen mogen wij genieten. En wat mij betreft wordt op elke bonte avond, bij “liedjeskonkoer “, buuttekampioenschap, “Prinse-oetrooping”, optocht en “borebroeleft” weer duidelijk hoeveel “lol en plezeer” de Vastelaovendj-makers er aan beleven. Geweldig! Geniet volop, het is zo weer Aswoensdag en “dan is alles veurbeej “

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Vier kinderen die zich in de afgelopen jaren gericht meldden met interesse in de dagtaak van de burgemeester. Omdat ze de wens koesteren zelf ook burgemeester te worden, omdat ze geïnteresseerde volgers van de lokale en landelijke politiek zijn en omdat ze nieuwsgierig zijn naar de wereld om hen heen. Met Teun stond ik in 2019 met bouwhelm op en hij met kinderburgemeester T-shirt aan bovenop de net gerenoveerde Lambertustoren. De bouwsteigers boden ons een gemakkelijke route omhoog en vol enthousiasme wees hij de eigen achtertuin aan en genoten we van deze blik op Nederweert. Teun was onze eerste kinderburgemeester voor 1 dag. 

In Nederweert-Eind woont Saar, ik denk dat zij de jongste, frequente volger van onze gemeenteraadsvergaderingen is. Saar paste de ambtsketen en samen deden we een middag lang het burgemeesterswerk. Met als hoogtepunt een ontmoeting in het kader van “make-a-wish”, toen een ernstig zieke jongen de gelegenheid kreeg in Nederweert op een echte legertank mee te mogen rijden. Zijn grote wens ging daarmee in vervulling. En Saar ervoer hoe bijzonder het is daar als (kinder-)burgemeester bij te mogen zijn. 

Saja en Sara tenslotte zijn zusjes die respectievelijk toewerken naar het ambt van burgemeester en minister-president. Gewoon omdat het kan, zeker nu ze in het nieuws hoorden dat Mark Rutte stopt en de stoel beschikbaar komt. Het weekblad en de krant worden gelezen en de dames hebben ideeën voor een beter Nederland. We bezochten de studio van Nederweert24 en ze gaven een interview voor de camera. 

Vier jonge inwoners van de gemeente Nederweert die de kopgroep vormen van veel meer kinderen die, bijvoorbeeld, in een van de leerlingenraden van onze scholen actief meedenken en meedoen. Of de ‘vijfdegroepers’ van basisschool de Schrank die vorig jaar in het kader van hun burgerschapslessen aan de slag waren met concrete verbeterideeën in hun eigen dorp. Zwerfafval en sportmogelijkheden buiten waren daar onderwerpen van onderzoek. De gemeenteraad (achttienplussers) heeft nu de uitnodiging bij me neergelegd te onderzoeken of en hoe een kinderraad in Nederweert vorm kan krijgen. Die uitdaging ga ik graag samen met kinderen aan. Samen onderzoeken, samen aan de slag!

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Op een weiland in Born werken 30 zestallen zich in het zweet om met uiterste precisie het juiste bolke van de schietboom te raken. Leden van de schutterijen en familie kijken gespannen toe. Blij met de schaduw van party-tenten, de zitbanken en de versnaperingen voor dorstige kelen.

L1 doet via de radio verslag. Per ronde wordt gemeld wie door is en wie naar huis gaat. Als nog 10 schutterijen in de race zijn, stijgt ook bij burgemeesters van de betreffende gemeentes de (gezonde) spanning. Een week eerder traden hier 135 schutterijen uit Nederlands en Belgisch Limburg in prachtige uniformen aan voor de opening en optocht van het Oud Limburgs Schuttersfeest. Met muziekkorpsen, koningsparen met glinsterend zilver, marketentsters, bielemenkes en trotse (vaak jonge) bordenlopers voorop. En natuurlijk de schietwedstrijden. Een winnaar zal er in dat feestelijke OLS-weekend niet zijn, daar is een week later het bloedstollende kavelen voor.

Ik tref de voorzitter van Sint Antonius Nederweert, die net als Sint Barbara uit Leveroy, namens onze gemeente voor het kavelen aan mogen treden. “Fijn dat u vroeg bent”, aldus de voorzitter annex lid van het zestal. “We rekenen erop dat u als laatste hier gaat vertrekken.” De betekenis van die woorden dringt pas veel later tot me door.

Ze gingen heel goed, de schutters van Antonius. Na een zinderende finale, waarbij de Limburgse radio-omroep nog onbedoeld een schepje spanning toevoegde, was het duidelijk. D’n Um ging mee naar Nederweert. Als helden werden ze ingehaald die avond in ons dorp.

Harmonie, de brandweer met een ereboog van water, honderden mensen langs de route en op het Raadhuisplein. De trots, het enthousiasme net zo groot als 17 jaar geleden. Levend cultureel erfgoed.

Dat geeft moed voor het OLS 2024, dat ook weer zal eindigen met gespannen schutters in een wei en nu begint met een enorme organisatieklus door vele vrijwilligers. Samen maken we er een onvergetelijk feest van voor jong en oud. Om naar uit te zien!

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Stel je hebt geen kinderen in de leeftijd van 8 tot 12, je woont niet in Nederweert en je bent ook niet rond Hemelvaart in de omgeving van de kern Budschop geweest. Dan zou het kunnen dat de meerdaagse happening “Timmerdorp XXL” aan je aandacht is ontsnapt. Dus maak ik er hier graag melding van. 

“We gaan een ruige 11^e editie neerzetten”, beloofden de initiatiefnemers toen ze me vroegen de opening te verrichten. Tientallen vrijwilligers, van Jong Nederland en aanvullende bouwcoaches, ondersteunen in het timmerdorp 250 jongens en meiden bij het realiseren van een bouwwerk van pallets. Ontwerpen, bouwen en er vervolgens ook een nachtje blijven zijn de ingrediënten van de activiteit. Vrachtladingen pallets, spijkers, pleisters en tomeloze energie de randvoorwaarden. Het centrale grasveld in Budschop wordt door de bouwers van de toekomst in enkele dagen omgetoverd tot een waar dorp. Bouwhekken houden goedbedoelende ouders op enige afstand en de kinderen leven zich uit in de serieus te nemen bouwactiviteit. XXL complimenten aan de bevlogen initiatiefnemers. En de deelnemende kinderen die bijna allen voor het eerst met een gereedschapskoffer, hamers en zagen in de weer zijn.

Samenwerken met leeftijdsgenoten aan zo’n uitdagende klus is een ervaring voor het leven. Misschien sluiten kinderen vervolgens aan bij de wekelijkse groepen bij Jong Nederland, Scouting of een van de vele andere sport- en cultuurclubs in Nederweert. Omdat het heel erg leuk is veel vaker met leeftijdsgenootjes uitdaging te vinden in nieuwe activiteiten, beter te worden in je sport, tekenen, dansen, zwemmen, handboogschieten, omdat je zo je talent ontdekt, vrienden maakt.

In de Cultuurweek, die recent in de gemeente georganiseerd werd, was gelegenheid kennis te maken met diverse activiteiten. Geïnspireerd te raken om aan te sluiten, mee te gaan doen. Goed om te weten dat financiën daar geen spelbreker hoeven te zijn, kijk eens op www.kieseenclub.nl. Want misschien sluit jij dan volgend jaar wel aan bij een energieke drumclinic zoals Olaf Fase van Slagerij van Kampen, die verzorgde. Binnen enkele minuten drumden de aanwezigen een  flinke regenbui bij elkaar en niet veel later lag iedereen op de grond om de perfecte drumstoktechniek te oefenen. Elf jonge gelegenheidsbandjes sloten met een live-gespeeld lied de cultuurweek af. Op naar volgende creatieve ontdekkingen. Laat je verrassen! 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Vier jaar geleden was het goed bevallen, een visite aan de dorpen door het college van Burgemeester en Wethouders. “Zouden jullie weer een collegetour willen organiseren?” was de vraag aan de zes dorps-, gemeenschapsraden in onze gemeente, waarop zes positieve reacties terugkwamen.

En zo schoven we in het vroege voorjaar op zaterdagochtenden aan bij enthousiast vertellende dorpsraadleden. In Gasthuys de Peel bijvoorbeeld, een onderneming voor zorg en recreatie in Ospeldijk. Voor de mensen van ‘d’n Diek’ is het ook hun gemeenschapshuis, de plek waar de dorpsraad vergadert en verenigingen hun activiteiten ontplooien. Een top-combinatie die door de particuliere uitbaters samen met de inwoners vorm krijgt. In Budschop treffen we eenzelfde thuishonk-gevoel in de kerkvoorziening. Het zaaltje naast de kerk is meerdere keren per week een centrale ontmoetingsplek waar met regelmaat ook samen gegeten wordt. Ook in de andere dorpen treffen we de dorpsraad in het gemeenschapshuis, het hart van het dorp. Met hier en daar ondersteuning door beroeps-beheerders zijn vele tientallen vrijwilligers aan de slag voor zichtzelf en hun dorpsgenoten om in Haazehoof, Pestoeërskoel, Reigershorst en Pinnenhof allerlei activiteiten mogelijk te maken. Voor jong en oud, sport, cultuur, ontmoeting. We horen het enthousiaste verhaal van de Repair-Cafés, waar vrijwillige, handige handen je kapotte mixer of pc weer aan de praat krijgen. De leesservice in Leveroy waar twee dames ervoor zorgen dat een mooie collectie boeken dichtbij huis voor dorpsbewoners (gratis) te leen is. In Nederweert vertellen enthousiaste initiatiefnemers over de ruilwinkel. Briljant in zijn eenvoud en aansluitend bij een behoefte! Niet meteen nieuw kopen als je overtollige (huishoudelijke) spullen ook kunt ruilen voor hetgeen jij node mist.

Van en voor inwoners. Dat is het leidmotief voor de dorpsraadleden en andere, actieve inwoners. Wandelend door het dorp of, zoals in Ospel, rijdend in een open bus worden de hotspots geduid en de verrassende onderwerpen waarmee een dorp aan de slag kan zijn. Infoborden aan de toegangsweg, openluchtmuseum, verduurzaming sportaccommodaties, wateroverlast bestrijden, samen-tuinen, dorpsplein-verfraaiing, fietscrossbaantje, vrijwilligerswerk in de toekomst. Hier past een enorme blijk van waardering, hulde aan de dorpsraden die vol trots en plezier hun verhaal vertellen en tevens voor ons samen taaie vraagstukken zien als woningbouwmogelijkheden in alle dorpen en het voorkomen van hardrijders op de doorgaande weg. Wordt sowieso vervolgd.

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Als dit magazine op de deurmat ploft, zitten de Vastelaovendj-pekskes al weer gewassen en gestreken in het koffer op zolder. Voor de Prinsenparen en hun gezelschap betekent dat een beetje afscheid nemen van de familie die ze samen vormden tijdens de drie dolle dagen (en in de drukke aanloop daarnaartoe). Ook muzikanten in kapellen, wagenbouwers, uittrekkende groepen in optochten beleefden tijdelijk een intensieve tijd samen, vormden een familie. Niet voor niets wordt met regelmaat een traantje gelaten in de aanloop naar asgoonsdig ,“als alles gedaon is”. Samen hard gewerkt, gebroederlijk gefeest, mooie momenten beleefd. Al duurt het nu weer een jaar voordat de schmink op tafel komt, het familiegevoel van Vastelaovendj zit erin. Dat krijgen zelfs twee overgeslagen jaren er niet uit. De gezamenlijke voorpret en het wekenlange teamwerk in bonte avond-repetities, bouwloodsen en naaiateliers horen daar nadrukkelijk bij. Het samen feesten is zo mooi omdat we het feest samen bouwen.

Met de lente in zicht zijn op de buitensportvelden weer de zogenaamde zaterdagfamilies in touw. Teamsporters, jong en oud,  die elkaar wekelijks treffen met een gezamenlijk doel voor ogen. Samen trainen. Bloed, zweet en tranen. Met plezier en verbondenheid als beloning. Teamsporters blijven de sport langer trouw, wijst onderzoek uit. Je vormt elkaars stok achter de deur, wordt gemist als je er niet bent. De derde helft, samen plezier maken , lief en leed delen zijn ingrediënten voor het familiegevoel dat bewezen sterker bindt dan een individueel sportabonnementje. 

Het personeel van de honderdzesendertig jarige modezaak in het dorp werkt gezusterlijk avonden lang door om hun winkel er na verbouwing piekfijn uit te laten zien. Het hele team viert de heropening, zij zijn de familie die de (familie)zaak runt.  Bij overname van de gloednieuwe super-Supermarkt ging het hele team van personeelsleden vol enthousiasme mee. Zij worden -met instemming- door hun baas ook betiteld als familie. De werk-familie. Samen werken, erbij horen en samen trots op de zaak. In de eigen familie, je thuis wint verregaande individualisering het wellicht vaker van het familiegevoel. Totdat er een beroep op gedaan wordt, er noodzaak of behoefte is samen te werken, elkaar te helpen. Tijdens de coronalockdown bijvoorbeeld, bij (grote) rampen. Bij verdriet en geluk. Dan mag je als mens nog zo’n fijn, uniek individu zijn, we komen wat mij betreft toch vooral goed tot ons recht in een samenlevend team, een familie. In alle soorten en maten. 

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Deze week bezocht Emile Roemer de gemeente Nederweert op zijn ronde van officiële ambtsvisites.

Niet de eerste keer dat hij in onze gemeente was, want vrij snel na zijn aantreden als gouverneur van Limburg ging hij al enthousiast in op de uitnodiging om te spreken op de jaarvergadering van de Vrienden van Eynderhoof. “De Gaffel”, het ambachtengebouw en meest recente aanwinst in het openluchtmuseum, was goed gevuld met vrienden van het eerste uur. De gouverneur werd natuurlijk verhalend rondgeleid door bestuursleden en zaagde behendig een boomstam. En nu, deze week, dan de officiële ambtsvisite. 

Bijna elke woensdag staat er een Limburgse gemeente in de gouvernementele agenda. “We arriveren om 15 uur en om 21 uur vertrekt de gouverneur”. Dat zijn de kaders die het kabinet van de Gouverneur meegeeft. Zes uurtjes om een indruk van Nederweert te geven. Zes hele uurtjes. Dat is net genoeg voor: 1 fatsoenlijke ronde door Eynderhoof, of een hele korte visite aan alle horecagelegenheden in onze dorpen, of drie bedrijfsbezoekjes uit het gevarieerde palet van tientallen ondernemingen op de bedrijventerreinen en dat is gerekend zonder koffie- en toiletpauze. Slechts een flitsvisite aan de winkels en al helemaal te weinig om een uitgebreide tour te maken door het uitgestrekte buitengebied of een ontspannen wandeling langs de mooie vennen, het (Neder-)Weerter bos of Nationaal Park de Groote Peel.

In een route door Nederweert kunnen we met hem langs enkele van de 26 buurtkerstbomen gaan, die door buurten aangevraagd zijn en afgelopen zaterdag werden opgehaald bij het gemeentehuis. Een nog jonge traditie waar we zeker mee doorgaan! Het idee is krachtig in zijn eenvoud. Buurten pakken zich samen om de boom op te zetten en te versieren en men organiseert er een buurtsamenkomst bij. Dit initiatief illustreert dan een fractie van de vele leefbaarheidsinitiatieven die in de dorpen met en voor elkaar georganiseerd worden. 

Maar het is gelukt! In de gegeven zes uurtjes hebben we kans gezien de gouverneur nog nieuwsgieriger te maken naar de vele kanten en kansen van Nederweert, van een tafelgesprek in het buitencentrum over de toekomst van ons Nationaal Park, nieuwe keuzes door agrarische ondernemers, wereldwijde industriële topbedrijvigheid en als topsporter bewijzen dat iedereen mee kan doen. Zelf aan de slag bij de brandweer en jeugdbrandweer in onze mooie kazerne, kennismaking met de fractievoorzitters in de verduurzaamde raadzaal en samen met het college een bezoek aan het oudste horecapand van  Nederland. Waardevolle ontmoetingen die smaken naar meer.

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Met enige regelmaat mogen de wethouder en ik een jubilerend echtpaar bezoeken of een inwoner op zeer respectabele leeftijd. In de regel bellen wij dan bij de voordeur aan. Het daaropvolgend ritueel is een kenmerk van ons gemoedelijk samenleven wat mij betreft. In de gang achter de voordeur horen we gestommel en een sleutel wordt enkele keren omgedraaid. Na wat gestommel gaan de sloten van de deur en met een voorzichtig schuiven gaat de voordeur open. Hij doet het nog. In deze tijd van het jaar soms gevolgd door een snelle bezemveeg om herfstbladeren aan de kant te werken. Een hartelijk ontvangst volgt en we nemen plaats aan tafel voor een kop koffie en een goed gesprek.  

“Achterom is kermis”, zei een jubilerend echtgenoot. In het buitengebied en zeker ook in de dorpen waar bijna elke woning een achterom heeft, is bezoek aan de achterdeur algemeen geaccepteerd.  Het betekent: “doe maar gewoon, kom binnen, je bent hier welkom”. 

Eenzelfde hartelijk ontvangst viel jongeren ten deel die in de vroege avond neerstreken bij een picknicktafel in de wijk. Een buurtbewoner verwelkomde hen met het aanbod dat ze voor eventueel toiletbezoek gewoon even aan konden bellen. De jongeren voelden zich welkom en gezien en hebben naar wederzijdse tevredenheid gebruik gemaakt van de gezellige plek in de wijk om hun vrienden te treffen. Enkele tientallen gezinnen in Nederweert zetten hartelijk hun huisdeuren open toen vluchtelingen uit Oekraïne grote behoefte hadden aan een veilige plek. In ‘De week tegen eenzaamheid’ bezochten jong en oud vele activiteiten gericht op elkaar ontmoeten en leren kennen. Van de waterscouts tot inloopmiddagen. 

Tegenwoordig wordt hierbij de vraag gesteld of aanwezigen bezwaar hebben tegen het maken van foto’s. En steeds vaker heeft men daar inderdaad bezwaar tegen. Omdat fotomateriaal via het wereldwijde web overal naar toe gaat en steeds vaker ook leidt tot grimmig (anoniem) commentaar in de sociale media. De landelijke ‘Week van Veiligheid’ volgde. Lokaal deden we oproepen en deelden we tips hoe je aan de eigen veiligheid kunt denken. De letterlijke achterdeur goed te sluiten en ook digitaal goed op te letten of iemand je bezittingen komt stelen. Toen vorig jaar babbeltruc-criminelen bij ouderen in onze dorpen aanbelden met mooie praatjes, hielden deze bewoners wijselijk de deur gesloten en belden met gemeente en politie. Petje af, voor het alerte handelen! Bij verhuur van woningen en andere panden, ook in het buitengebied, ligt het gevaar op de loer dat de huurder er gevaarlijke criminele activiteiten uitvoert. Die had je dan weer niet achterom binnen willen halen.  

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Waar gaat de reis naartoe? Ons antwoord is, net als in coronatijd, deze zomer: nergens. Ofwel rundumhausen. En dat zou zo maar eens een heel avontuurlijke vakantie kunnen worden. Vanuit het houten vlonderterras kijken we urenlang naar de vogels die zich tegoed doen aan de hoge grassen en zich wassen in de kleine waterpoeltjes in de tuin. Sinds onze bejaarde Heidewachtel Noortje naar de eeuwige jachtvelden is, wagen vogeltjes, een terugkerende fazant en dwalende huiskatten zich tot dicht achter de glazen gevel. Een musje pikt insecten uit een spinnenweb en we zitten er met de neus bovenop. Mini-safari aan huis. Safari want, we zijn als mens tot nu toe slechts te gast in de hobbelige ruigte rondom het huis Als we de moed gevat hebben wordt de zeis ter hand genomen en een pad gebaand door de jungle die we graag het predicaat tuin gaan geven.

Stevige werkschoenen aan, want het zou niet voor het eerst zijn dat een zeis-amateur zijn eigen tenen meeneemt in de soepele zwaaibeweging. Manlief wordt er enthousiast van en ontdekt in andere provincies ook zeislessen. Zou iets zijn voor Limburgs Landschap, of zijn ze er al in Limburg?

Onze VVV-gids voor deze vakantie is het tuinplan, een aanlokkelijk, gekleurd eindplaatje van een natuurrijke tuin met veel groen, bomen voor de heerlijkste schaduw, plek om te zitten en genieten en natuurlijk water. Geen overbodige luxe zo’n plan, want hoewel we kleiner zijn gaan wonen is het omliggende, meekomende perceel meer uit de kluiten gewassen dan wij tot nu gewend waren.

Groot, professioneel materieel legde de basis en nu zijn wij aan zet. Recreëren met schop en schep. Siësta en ijsje bij de koffie om de sfeer van vakantie vast te houden. En met een fijne bbq in het vooruitzicht worden manschappen in eigen kring geworven om het vele werk licht te maken.

Een eerste aanzet om nog vele jaren in vrije uren met plezier en zeker ook bloed, zweet en tranen in onze groene leefomgeving te genieten. Genieten als het briljanten echtpaar dat ik recent bezocht en dat een waarlijk tuinparadijs realiseerde, een levenswerk waar ze zelf dagelijks van genieten, dat hen fit houdt en grote aantrekkingskracht heeft op kinderen en kleinkinderen die graag enkele uren reizen om na aankomst in de groene oase te duiken met tent en bal. Aanlokkelijk vooruitzicht!

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Al enige tijd wordt het centrum van Nederweert gedomineerd door een wirwar van bestelbusjes en een woud aan bouwhekken. Namen van lokale en regionale bouwbedrijven, installatiebedrijven en toeleveranciers op die busjes en de bouwbanners. Om trots op te zijn! Een vast clubje kijkers verzamelt zich bij de bouw, hangend op het fietsstuur en ziet dat het goed wordt……..of wel hoog, en waar is het groen gebleven …. Grote gele borden geven nu aan dat de hoofdingang van het gemeentehuis gewoon bereikbaar is, nadat vertwijfelde paspoortophalers cirkelend rond het pand gesignaleerd waren.

Raadpop kon niet op het Raadhuisplein terecht, maar wilde dat ook helemaal niet want samen met de organisatoren van Bospop werd dit jaar, na twee festivalloze corona-jaren, een heel mooi feestje neergezet op het evenemententerrein bij de Bengele. Een nieuw concept, feest voor de hele familie, een top-popfestival. Voordat de kermisexploitanten in augustus in Nederweert neerstrijken is het raadhuisplein bouwbusvrij. De eerste bewoners zijn dan wellicht al verhuisd naar hun appartement en het gemeentehuis heeft haar verduurzamingsslag geslagen. Van buiten is het resultaat van de verduurzaming waarschijnlijk niet eens zo duidelijk, of het zouden de zonnepanelen op het dak moeten zijn. Als dit najaar de warmtepomp geïnstalleerd is, hoeven de geachte gemeenteraadsleden en ook de weer zeer welkome bezoekers op de publieke tribune niet langer te vrezen voor ijzige kou of verzengende hitte. De klimaatbehandeling in het publieksgedeelte van het gemeentehuis is dan flink verbeterd. 

En nu we toch aan de slag waren, is ook de inrichting van o.a. trouwzaal en raadzaal aangepakt. De vorige investering in tapijt en meubilair heeft zo’n twintig jaar dienst gedaan en net voor de bouwstart hebben raadsleden zelfs, als ludiek kadootje, een klavertje vier aan tapijt mee naar huis gekregen als aandenken aan de vloer die letterlijk de bodem was onder vele raadsdebatten. 

Ook zo benieuwd naar de binnenkant van het gemeentehuis? En wat er naast paspoorten en rijbewijzen eigenlijk geleverd wordt? Het prachtige nieuwe portret van de koning bewonderen in de raadzaal? Of een wethouder of raadslid in het wild ontmoeten? Kom naar de open dag, op zaterdag 2 juli van 12 tot 17 uur. De bouwhekken zijn dan aan de kant en u bent van harte welkom.

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

“Van harte welkom als Nederlander in Nederweert”  wens ik de jongeman toe die samen met zijn ouders, broertje en zus naar de naturalisatieceremonie is gekomen.

Wij zijn van Ospel, antwoordt hij enigszins aarzelend. Leuk, ik ook, en Ospel hoort ook bij de gemeente Nederweert, laat ik hem weten. Ruim 80 mensen, ouders en kinderen, gaven gehoor aan onze uitnodiging om, nu het weer kan, samen te komen en de naturalisatieceremonie te vieren. In coronatijd waren de positieve antwoorden op diverse naturalisatieverzoeken per post toegestuurd. Zeer terecht om mensen na soms lange aanvraagprocedures niet langer dan nodig te laten wachten op hun rechten en plichten die behoren bij het Nederlanderschap. In vrijheid te wonen en leven binnen de Europese Unie, een paspoort of ID aan te kunnen vragen en zeer recent ook te mogen stemmen voor de gemeenteraadsverkiezingen.

In de opkomstcijfers zagen we helaas geen effect van deze voortvarende aanpak, net als in de meeste Nederlandse gemeenten overigens. Deze dag, in het prachtige historische fabriekspand “ de Gaffel”  in Limburgs Openluchtmuseum Eynderhoof, is de opkomst bijna honderd procent. Samen schenken we aandacht aan de verklaring van verbondenheid die als belofte of eed, het ceremoniële sluitstuk is van zo’n naturalisatieproces. Dat proces start met het verzoek Nederlander te mogen worden, uit nood geboren omdat in eigen land de situatie onveilig en onleefbaar is of uit liefde voor een Nederlandse levenspartner. 

Ik ben vanmiddag een beetje jaloers. Niet op de voorgeschiedenis van veel van onze gasten, gevlucht, terug geworpen op zichzelf, in een vreemde cultuur met andere gebruiken en een ingewikkelde taal. Niet op de soms lange en dure procedure die doorlopen wordt om een antwoord op de vraag inwoner te mogen worden van het Nederlands Koninkrijk. 

Mijn lichte jaloezie komt op bij het sluitstuk van die procedure, als een positief antwoord leidt tot het afleggen van “ de verklaring van verbondenheid”. Een formeel en feestelijk moment waarop iedereen mag horen dat jij verklaart je verbonden te voelen en je als een goed Nederlander te gedragen, met oog voor je rechten en je plichten. En dan applaus krijgen van je mede-Nederlanders die meevoelen, de waarde ervan erkennen en zich op gelijke manier verbonden voelen.

Zouden wij vrijheden binnen het Nederlanderschap  ook wat meer waarderen als we er meer moeite voor hadden moeten doen? Zouden we ons meer verbonden voelen over culturen heen, als we zo’n verklaring aan elkaar zouden doen? Als een overstap tussen kind en jong-volwassene? Zou het ons bewuster doen zijn van onze rechten en plichten binnen een respectvolle vrije samenleving? Zouden meer mensen gebruik maken van hun stemrecht?

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert

Vier jaar geleden gingen de 18-plussers onder ons naar de stembus om hun stem uit te brengen op een kandidaat voor de gemeenteraad. Helaas niet alle 18-plussers, in Nederweert gingen bijna 8 van de 10 stemgerechtigden. Daarmee gooien deze lokale verkiezingen de hoogste ogen. De belangstelling of de urgentie om onze stem (in het stembureau) te laten horen neemt verder af als het provinciale, landelijke of zelfs Europese verkiezingen betreft. Als de afstand tot de lokale kwesties groter lijkt? Of als we de nabijheid tot de kandidaat verloren zijn? 

Want wees eerlijk, niet iedereen heeft de minister-president als buurman, of vroeger nog geknikkerd met het parlementslid. Het blijkt echt te helpen als we de mens achter de politieke kandidaat kennen. En met de vrouwen en mannen die zich opgeworpen hebben om gemeenteraadslid te worden, is dat veelal het geval. Ze wonen en leven (bijna) allemaal in onze gemeente. U komt ze tegen bij de bakker, op het schoolplein, in het verenigingsleven of ook nu al via hun raadslidmaatschap. Het werk van raadsleden wordt verricht als een bijzondere nevenactiviteit, ’s avonds en in de weekenden, naast een reguliere baan. In Nederweert staan, verdeeld over maar liefst zeven politieke partijen, 93 kandidaten te trappelen om als lid van het hoogste bestuursorgaan in de gemeente belangrijke beslissingen te nemen voor onze leefomgeving, werkomgeving, ruimte om te recreëren en de hoogte van onze lokale belastingen. 

17 Gemeenteraadsleden deden dat de afgelopen vier jaar in Nederweert en ook na deze verkiezingen zijn er weer 17 raadszetels voor dit belangrijke werk. Dat, naast de raadsvergadering die via livestream thuis te volgen is, veelal buiten de schijnwerpers plaatsvindt. In deze weken zien we natuurlijk allemaal de posters en de politieke stukken in het weekblad en op sociale media. Zijn er politieke debatten. Vergis u niet, in die afgelopen jaren waren de raadsleden ook actief, binnen en buiten het gemeentehuis. Met stukken lezen, inwoners spreken, vraagstukken onder de aandacht brengen bij het dagelijks bestuur en vooral ook met constructief samenwerken ten behoeve van de inwoners van de gemeente. De zeven partijen die in Nederweert meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen hebben naast posters en flyers ook elk een inhoudelijk verkiezingsprogramma geschreven. Een regenboog van politieke meningen die (gelukkig) op de grote thema’s heel mooi combineren.

Nu is het de hoogste tijd uw aandacht te vestigen op dat belangrijke moment waarop we naar de stembus mogen. 14, 15 En de hoofdverkiezingsdag woensdag 16 maart aanstaande. Maak gebruik van uw stemrecht, veel keuze-wijsheid gewenst!

Birgit Op de Laak

Burgemeester van de gemeente Nederweert